Chrysanten

[p. 88]

Alleen

Het is soms goed, alleen te staan,
en niet gelijk de boom in 't bosch,
den zang der andren mee te zingen;
maar onbeveiligd, zonder waan,
te trotsen 't ongetemde ros
der winden dat u komt bespringen.

Gij put uw moed uit eigen kracht
en buigt niet onder de ijdelheid
des wachtens naar wat vreugd van buiten;
gij beurt zeer hoog uw bladerdracht,
en voert zeer hoog den schoonen strijd,
dien maar alleen de dood kan stuiten.

Gij voelt u sterk, want zonder waan,
ziet van den heuvel, daar beneên
meewarig 't alledaagsch gebeuren;
maar ook de zon, zij ziet u staan,
en wijl alleen, weeft ze om u heen
de heerlijkheid van hemelkleuren.