Chrysanten

[p. 21]

Gij hebt vooruit geweten...

Mijn God, mijn God, gij hebt vooruit geweten
en liet geschiên, daar 't zoo geschreven stond;
gij hebt doorvoeld, gij die beletten kondt,
en onze ontsteltenis en passiekreten.

Gij wist dat wij, geslagen en doorwond,
U zouden vloeken of ons toevlucht heeten;
ons krachten in den strijd hebt gij gemeten,
gij die verstiet of in de branding stondt;

die glansdet op de toppen der vervoering,
deedt beven van de heiligste ontroering,
ons klein liet of ons ophieft, eindloos groot;

gij weet, of wij U vinden of ter dood
bedroefd, U schreiend zoeken zonder ende,
gij bron van hoop en kiem van zwarte ellende.