Na de speeluren

rijmpjes bij prentjes, voor lieve kinderen

[p. 7]

De dierenplager.

 

Foei Frits! hoe kan u dat behagen?

 

Die lieve dieren zoo te plagen,

 

Is dat een vracht voor de arme hond?

 

Papa zal 't zeer onedel vinden,

 

Een Eendje voor een Hond te binden, -

 

Zoo gij het al pleizierig vond.

 

 

 

Toont gij nu reeds zoo wreed te wezen,

 

't Zal niet verbet'ren is te vreezen,

 

Als gij eens op uw zelf zult staan,

 

Niet waar? dan zal u niemand minnen,

 

Gij zult geen liefde ooit verwinnen,

 

Maar eenzaam uwen weg begaan.

[p. t.o. 7]

 

[p. 8]

 

De goede God heeft 't dierbaar leven,

 

Aan 't dier tot ons genot gegeven,

 

Bedenkt, die wreedheid siert u niet.

 

O wil dan toch de boosheid mijden,

 

En onzen lieven Heer verblijden,

 

Die elke daad van 't menschdom ziet.