De geest van Jan Tamboer

Clucht van drie Studenten.

Het is ghebeurt dat drie Studenten op een tijt by eenige Ioffrouwen op een Collassion ghenoodight waren, alwaer sy lustigh vrolick waren: En alsoo het lange duerde dat

[p. 234]

sy by malkanderen zijnde, soo moest den eenen een boodtschap doen, daer hy niemand om senden kon; en de maniere van kleedingh was dat de Broeck en 't Wambais aen malkanderen vast sat, soo konde desen sijn Broeck soo kloeck niet los krijghen, trock sijn Wambais uyt en scheet door haestigheydt in de Mouwe van het Wambais; Hy die doe verlegen was; en niet wetende hoe hy het best klaren sou, snee de Voeringe uyt de Mouwe, alwaer den stront in sat, trock het Wambais doe wederom aen. En hy die een loosen Schalck was, kreegh een Blaesbalgh, en brack die loos, stack daer de voorsz Voeringhe, die vergult was in, en sloegh de selve doen weer toe, ginck wederom by het geselschap. Daer noch een tijdt langh vrolick gheweest hebbende, scheyden sy allenghskens. En alsoo sy goede Companjons waren (die malkanderen wel verstaen konden en veel kluchjes uit rechten) soo sliepen sy alle drie in eene Kamer, twee op het Bedde, en een in een Slaep-banck, die aen de zijdt van de Bedde-stee stondt; sy ginghen te bedde, hy mede in de Slaep-banck, nam die Blaes-met, waer mede hy blies, als volght? Dese twee op't bedde legghende, begosten te slapen, doe nam hy die blaes-balgh en stack die onder haer Deecken en Laken, en blies daer lustigh onder: Daer op sy seiden foey, hoe stinckt ghy, den ander seide ghy doet het. Hy die al stille lag, lachte in sijn

[p. 235]

vuyst: Sy wederom in de slaep komende, begosten hy weder te blasen; En sy den stanck wederom inde Neuse krijghende, begoste den eenen te vloecken, en seide, wat Duivels stincken is dat; den anderen begon oock alsoo uit te varen, op het lest sy kreghen malkander by het hooft, en sloeghen malkander. Hy die daer sijn vermaeck in hadde, blies het meeste van de nacht, waer over d'andere tot drie mael toe malkander wat om t lijf gaven.