De geest van Jan Tamboer
(1659)–Jan Pietersz. Meerhuysen– Auteursrechtvrij
[pagina 227]
| |
dat haer dienstigh mocht wesen, ghelijck hy dede: Ordineerde haer yet 't welck in een Potjen gedaen wierd, seggende tegen de Apoteeckers knecht brenght dat potjen tot soo een Man, en seght dat het voor sijn Vrouwe is, en dat sy dat te samen innemen sel. De Knecht ginck heen en dede gelijck hem bevoolen was, en quam wederom. Des anderen daeghs is den voorsz Doctor heen ghegaen om te sien hoe het met sijn Patient al was; hy daer komende vraeghde hoe het met haer was, en of sy het inghenomen hadde het geene hy gesonden hadde: Sy voor antwoordt ghevende ten deele, maer de rest is soo hart, dat ick het niet bijtten kan: De Doctor verwondert zijnde, en niet wetende wat hy denken sou, seyde, laet het my eens sien; Sy kreegh dat potjen en liet het hem sien, en seyde, dat in dit potjen geweest is was wel om in te nemen, maer de Pot selve en heb ick noch niet meer van ghegeeten als de Doctor sien kan. De Doctor noch meer verwondertzijnde, begon te lacchen, en seyde Wel Iuffrou, woud ghy de Pot mede opeeten? Sy antwoorde jae, de Knecht heeft my gheseght ick soude het te samen innemen De Doctor wederom seyde Iuffrouw, de Knecht kon het immers in sijn hoet niet brenghen, en seyde voorders Iuffrouw ick moet de Pot met my neemen, doet soo seyde sy; Hy heeft de Pot langhen tijdt bewaert by sijne Rary- | |
[pagina 228]
| |
teyten, en meenigh mensche getoont, also daer een groote hoeck uyt ge-eeten was. |
|