De geest van Jan Tamboer

Van de Landt Gravinne van Hessen die geern een Swabe wilde sien.

De Landt-Gravinne van Hessen was eens begeerigh om een Swabe te sien, alsoo sy die dickwils hadde hooren noemen, seide teghens eene van haer Hovelinghen, ick hebbe veele van een Swabe hooren segghen, ick wille wel geern eens eene sien; die Hovelingh antwoordde, sy komen hier dickwils, ick sal mijn Ghenadige Vrouwe dan wel waerschouwen: Soo ghebeurde het dat daer een Swabe op het pleyn quam wandelen, en den Hoveling hem siende, wel wetende dat het een Swabe was ginck binnen en seyde teghens haer; mijn Ghenadighe Vrouwe, daer gaet een Swabe op het pleyn wandelen; Sy uytkomen vraeghde waer is hy? Hy seyde daer gaet hy, die in dat

[p. 206]

gesmette Leer gekleedt is, dat is hy. Sy verwondert wesende, seyde, ick hebbe mijn leven gheen dinck ghesien, dat soo wel nae een mensche gelijckt als een Swabe, als dat Dier spreken kon, men soude het in den Oorlogh kunnen gebruycken.