De geest van Jan Tamboer

[p. 187]

Dispuyt tusschen een Mulder en een Backer.

Twee persoonen by malkanderen sitten te drincken, kregen dispuyt, d'eene was een Mulder, en d'ander een Backer, wie van haer de besten souden wesen, de Mulders of de Backers, want sy worden beyde voor dieven ghereeckent: De Backer seide, dat de Backers de besten zijn, want wy en kunnen niet steelen als met vreese, wy hebben altijdt de Broodt-weghers om de deure, en als die ons krijghen soo scheeren sy ons op: maer ghy Mulders steelt soo veel als ghy wilt, men kan het u soo niet nae rekenen. De Mulder ter contrarie seide, ghy weet nochtans wel te seggen, ick krijghe soo weynigh meel uyt mijn Teruwe, de Mulder moet daer veel uyt ghestoolen hebben: Dat is soo seyde de Backer, maer de Boeren die soo naeuw niet en meten voor haer eyghen eeren, daer kondt ghy uwe konst plegen, ende nemen in plaetse van een spijnt, anderhalf, en dat blijckt wel aen u Verckens en Hoenders, die ghy houdt: Iae ick hoore wel antwoorde de Mulder, ghy lieden zijt vroom, en dat uyt vreese van de straffe, en niet uyt vroomigheyt: Doch seyden sy, wy kunnen malkanderen niet scheyden, maer daer komen twee oude Mannen aen gaen, het eene is een Beesem-maker ende het ander een Rijm-snijder, die kunnen

[p. 188]

immers niet wel dieverie plegen in haer hantwerck, laet ons het daer aen verblijven, dat zy deden; Riepen dese twee mannen in, en seiden tot haer, wy hebben hier een questie, en wy wilden wel van u beyden versoecken, dat ghy ons daer in scheydet: Waer in bestaet die questie? De questie is wie van beyden de besten zijn, te weten, de Backers of de Mulders, maer niet van ons beyden generalijck? De mannen namen het aen, en met malkanderen buiten ghegaen zijnde', seiden sy teghens malkander, wat sullen wy doen in dese sake, dewijl sy doch beide dieven zijn, want men seght ghemeenlick in een spreeck-woordt, dat ghy een Mulder, en een Backer, en een Snijder, met een Wever in een sack hadt, wat sou daer eerst uit komen? daer ghemeenlick op geantwoordt werdt, een dief, dewijle se het alle zijn: Het is soo seide den anderen, maer nochtans meen ick sal deese saecke te vinden wesen, tusschen dese twee, want daer staet gheschreven, twee sullen op een Meule malen den eenen werdt aenghenomen, en den anderen niet, ergo, soo zijnder noch redelicke Mulders, het welcke vande de Backers niet kan bewesen worden, maer wel dat se ghegaen zijn, ghelijck het blijck by den Backer Pharaonis: Het is wel ghevonden seide den anderen, wy sullen alsoo onse uit-spraecke doen, en condemneeren de Backer in de kosten van dese Procedeure, en

[p. 189]

daer een Amende van 50. Krakelinghen, en 50. Koeckjes, gelijck sy deden; De uit-sprake gedaen hebbende, bedanckten de Mannen, en de Backer seide ick hebbe daer niet tegen, het is ghenoegh bewesen.