Een seecker Pelsser tot Aernhem, sijn werk dagelijcks
doende, met vellen te wasschen, buyten de Stadt; hy veel tijdts siende dat daer
twee jonge Lieden met malkander uyt gingen nae een seecker plaetse, alwaer hy
quaedt vermoeden op kreegh: Speurde haer eens op een tijdt nae, en klam op een
Boom, om te sien wat sy met malkander aenvingen. Soo ghebeurde
[pagina 178]
[p. 178]
het dat dese Ionghe luyden, t'samen quamen onder den selven Boom daer hy op
was, en sy wilden daer haer werck eens doen, den Iongman gereet wesende, seyde
tegen haer, ick ben nu soo wel gemant, ick schuyve de Boom om veer: Hy die
boven sat, riep laet my eerst afkomen, ick soude anders licht den hals
breecken.
Auteursrechtvrij