De geest van Jan Tamboer

Van een Coopman die thien duysent Croonen Winnen konde.

Een seker rijck Koopman, hebbende twee schoone Dochters, waer van hy d'eene ten Houwelick bestede, aen een rijck Ionghman, en gaf haer met ten Houwelick twintigh duysent kroonen, en richtede een groot Gastmael aen: Daer was een goedt Gesel die geern mede aen de maeltijdt woude weten, en wist niet hoe hy daer best aen raecken soude, bedacht een raedt, en ginck nae des Koopmans huys op de tijdt als sy aen de Tafel saten, en daer zijnde, begeerde hy de Koopman te spreken, ende seyde, dat de Koopman daer veel aen gelegen was; de Koopman quam by hem, ende vraeghde wat sijn begheeren was? Hy seyde, mijn Heer, ick weet een Koopmanschap, voor u, daer mijn Heer wel thien duysendt

[p. 158]

kroonen aen kan winnen, de Koopman die vlamde daerop, en sey, komt binnen vriendt, en weest mijn gast, ick hebbe eenige Vrienden ten eeten, komt hier by: Hy die anders niet en socht, ginck binnen, en sat mede aen, was mede vrolijck; De maeltijdt ghedaen zijnde, riep hem de Koopman alleen, en vraeghde hem waer in dese Koopmanschap bestondt, hy antwoorde, mijn Heer, hoor ick, heeft een van sijn Dochters beraden, welcke hy twintigh duysent kroonen mede ten Houwelick gheeft; en nu heeft mijn Heer noch een Dochter, die wil ick wel aen nemen voor thien duysent kroonen: Ergo soo wint mijn Heer daer noch thien duysendt aen; De Koopman sagh bril toe, en seyde: Vriendt, ick bedancke u voor die presentatie, en ghy meught wel weer vertrecken.