Van een VVeert en een Reysiger.
't Is niet verre van hier voor ontrent twee jaeren ghebeurt dat
seker persoon, door een Dorp reysen quam, daer hy eens plaisterde, dewijl hy
heet gegaen was, eiste schoon het na de middagh was een dronck brande-wijn,
blijvende met de selve voor de deur zitten, om terstondt weer wegh te spoeden,
't ghebeurde terwijl hy daer sat dat de Weert, om de moeytte te sparen van uyt
te gaen, in 't hoeckje van de deur binnens huys, sijn blaas ontlasten, en de
wijl hy al wel by dranck was; en dit niet missen kan, dat die veel drinckt veel
pissen moet, maeckte, hy geen kleine plas. Onse maet dese onfatsoenlickheyt
siende, onderstont de Weert te vragen, wat hem moveerde, sijn eygen wooninge
soo te ontreynigen, 't sal 't u seggen, sey de Weert, 't is maer een huurpaert,
ick trecker morgen uyt, die'er in komt mach t weêr vegen en schoon maken.
Wel, sey den Reysiger, grooter achterlast hebbende, ick salder 't mijne ook
toedoen, op dat sy van beydts vinden, en sijn broeck af-strijckende, ley'er in
een hoeck een die niet klein was. Wat doeje daer, riep de Weert, 't is maer een
Huurpaart, sey den drucker, wat isser u aen gelegen, ick trecker daedtlijck
uyt.