De slechte Matroos.
Daer was een Matroos, heel eenvoudigh en slecht, doch niet te min
onwilligh, de welcke varen naer Oost-Indien, om sijn hardneckigheydt, al vry
wat in 't quaedt blaedtje stondt, soo dat hy ten leste het vry wat verkervende,
verweesen wierd, voor de Mast te staen, en van elck Boods-gesel (volgens het
gemeene gebruyck) een slagh t'ontfangen, daer het dickste vleys is, het welck
niet gheschiedt op het bloote vel, maer op een dun broekje, datse dan altijdt
aen hebben, De verweezene dan siende, dat hy deesen stoot moest uyt-staen,
keeck eens heel bedrucktelijck te rugge, het welck den Commandeur siende, soo
vraeghde hy hem, of hy daer yets tegen hadde? (willende seggen: oft hy oock
meynde, datmen hem onrecht dede? neen Heer, antwoorde hy, seer eenvuldigh, niet
anders, als een teerig broekje, 't welck den Commandeur soo bewoogh, dat hy
voor dese reys hem noch vry schold.
Auteursrechtvrij