2 September
Vanmiddag vertrek ik naar Antwerpen, waar ik mijn twee metgezellen ontmoeten zal aan het station, en samen zetten wij dan onze reis voort naar West-Malle. Ik neem een Breviarium en een Parvum Missale mee, om de diensten te volgen. Zonderlinge gang der dingen! Zo iemand mij een vijftal jaren geleden voorspeld had dat ik op een goeden dag, met een gevoel dat meer was dan louter nieuwsgierigheid, een klooster zou bezoeken en dat ik werkelijk verlangen zou om die wereld te leren kennen, ik hadde hem hartelijk uitgelachen!
Gisteren las ik het hoofdstuk in Mattheus, waar Jezus zijn leerlingen het beste gebed leert: Pater noster qui es in caelis; en op dat ogenblik wist ik, voelde ik het als mijn eigen leven, dat het waarachtig waar is dat God bestaat. Hoe kende ik die zekerheid en waarom is zij mij weer ontvallen?
Auteursrechtelijk beschermd