In dépôt

Vrijdag 21 januari

Overal in het kamp duiken de indigo-scharlaken kleuren van de strafgevangenen op: in de buitendienst, bij het aanleggen van rioolbuizen, in de aardappelkeuken, in de metaalindustrie. Zij verschijnen overal tussen de niet gestrafte Joden: bij de Antragstelle, in de Polikliniek, bij de tandarts. Vandaag vijf s-gevallen van hun s bevrijd. Vanmiddag op bezoek geweest in barak 56 bij de Foliën, waar aan een der tafels de s-vrouwen - allen gestrafte Barnevelders - in plaats van foliën te plukken een gezelschapsspelletje zaten te doen: een worp met uit zilverpapier vervaardigde dobbelstenen en het stellen van vragen betreffende dierkunde, bijbelkennis, muziek, sport, schilderkunst, enzovoort, enzovoort. Een verschrikkelijk gezellig, amusant en leerzaam tijdverdrijf, waarbij de vreugde van het foliënplukken in het niet verzonk. Er waren acht vrouwen, die aan het spelletje deelnamen en zich op het tableau, waarop het spel plaatsvond, onderscheidden door een touwtje, een veiligheidsspeld, een broodbonnetje, een punaise, een koperen knopje,

[p. 257]

en nog een paar minuscule voorwerpjes. Zo heeft elke tafel wat anders om de verveling te verdrijven. In mijn werkbarak is de ijver van de toeziende functionarissen wat geluwd: zij zijn op de Duizend-lijst geplaatst, waarom het blijkbaar begonnen was. Mijn tafel is nog altijd elitetafel: er wordt nog altijd aan geslapen, en een der slapers staat algemeen bekend als ‘aartsluiaard’. Ikzelf bepaal < mij > tot theehalen en slenter de rest van de tijd in of buiten de werkbarak rond, zoals een bohême dat doet.