Den boeck der gheestelijcke sanghen

[p. 46]

Die Innighe: Dat die Salighe door t'sterven haers selfs in inwendighe ruste quam.

Op de Wijse: Comt maeghden kinders, &c. Affli.

SVPERIOR.

BASSVS.

[p. 47]

WAt is die doodt? wat is dat leven?

Wat ist te zijn ghestorven heel?

O die hem kost' gansch overgheven

Naer d'neer ende naer d'opperdeel!

Als die claer siel' die soo verr' quam,

Dat sy die doodt voor leven nam.

O blijden schat vol alle welde,

Die die verloren siele vont!

Daer haer dat leven Christi stelde

In ruste, die haer wiert gheiont:

Hoe overgroot was hare vreught,

Daer Godt haer maeckte me' verheught?

Maer hoe is sy ter doodt ghecomen?

Hoe is sy tot d'uytvaert gheraeckt?

Hoe heeft sy dat graf in ghenomen?

Hoe heeft sy Requiem ghesmaeckt?

Haer weghen die zijn wonderbaer,

Daer sy die doodt door spoorde naer.

Verliesen wou' sy hare sinnen,

Het schijnt te zijn een raserny;

[p. 48]

 

Nochtans die socht' de doodt van binnen

 

Moest' alle sinnen gaen voor by:

 

Sy moest' haer selven wesen quijt',

 

Om doodt te staen voor Godt altijt.

 

 

 

Die sinnen, die den Gheest bestreden,

 

Aen de' sy duysentmael die doodt;

 

Sy stierfse die haer leven deden,

 

Des levens wou' sy wesen bloot:

 

Sy sach dat wat sy vondt oft socht',

 

Moest' sterven, eer sy leven mocht'.

 

 

 

Van buyten quam sy in te raken,

 

Sy wont allenskens meer ende meer;

 

Haer en kost' anders niet ghesmaken,

 

Dan heel te sterven in den Heer':

 

T'wiert al tot het minste ghedacht'

 

In haer om Godt ter doodt ghebracht.

 

 

 

Alleen stondt Godt in haer ghesichte,

 

Sy schoude dat soet wesen aen,

 

Dat haer inwendelijck verlichte,

 

Om dat sy was heel uytghegaen:

 

Den uytganck naer haers herten lust

 

Brocht' haer tot die verlichte rust'.