Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

Gebedt om onderhoudinge der Christelijcke Kercke.

Het landt in zegen overvloeyt,
Daer Godes Kerck in vreden bloeyt.

Stem: 42 Psalm.

O Mijn Schepper groot van waerden,
Die hier door u woort en geest,
Een gemeente op der aerden
Hebt vergadert, die u vreest.
Heer ick bid u met ootmoet,
't Arme hoopken bystant doet,
Dat u woort heeft aengenomen,
En de waerheyt heeft bekomen.

Houdt doch by de reyne Leere,

By 't recht ghebruyck hoog van waerd,
Uwer instellingh (o Heere)
U lieve Kerck hier op aerd,
Dat noch duyvel, doot of hel,
Noch geen ander boos gequel,
In dees droeve Zee vol baren
Nimmermeer haer komt beswaren.

Hoedt u Schipken voor de golven

Van de woeste Zee seer stout,
Dat het niet en wort bedolven
Door de baren menichfout,
Laet het niet te gronde gaen,
Maer als onbeweeghlijck staen,
Op den gront-steen, daer 't op bouwet,
En van herten vast vertrouwet.

Wilt u lieflijck aenschijn keeren

Tot ons Heer die eeuwigh leeft,
O Godt Sebaoth! Vol eeren,
Uwen Wijnstock wasdom geeft,
Die u lieve rechterhandt
Selfs op aerden heeft geplant,
Maeckt haer vruchtbaer, rijck in deughden,
Als een Lusthof vol van vreugden.

Neemt den schilt, o Heer in handen,

En beschermt het Vaderlant,
Dat ons niemant brengt tot schanden,
Noch geen ander Leer en plant,
Dat hier geen Afgodery,
Voor u reyne oogen zy,
Maer u lieve woort mach lichten,
En ons eeuwigh onderrichten.

[p. 196]

 

Doet doch bystant Heer der Heeren,

 

Aen u lief beminde Bruyt,

 

Wilt de doofheyt van haer weeren,

 

Blust het Hemels licht niet uyt,

 

Laet op dese droeve aerdt

 

Altijt zijn met u gepaert

 

't Tortel-duyfken, dat u prijset,

 

U aenbidt en eer bewijset.

 

Onse misdaet wilt vergeven,

 

O mijn Godt vol vriend'lijckheyt,

 

Laet ons niet in sonden sneven,

 

Want ghy hebt genaed bereyt.

 

O mijn salighmaker soet,

 

Komt vertroost ons, en behoet

 

Uwe Christenheyt op aerden,

 

Gy mijn Koning groot van waerden.

 

Laet de poorten van der Hellen,

 

Noch het vyer, of helsche pijn,

 

U Gemeynte nimmer quellen,

 

Noch haer overweldich zijn,

 

Weest met ons in aller noot,

 

Blijft by ons tot in de doot.

 

Wilt ons nimmermeer beschamen,

 

Om u lieve Soons wil, Amen.