Cor. 7. 10.
Maer den getrouwden gebiede, niet ick, maer de Heere, dat het wijf haer niet scheyden en laet van den man, ist dat sy haer scheyden laet, dat sy sonder trouwen blijve, of dat sy weder met de man versoent werde.
Een al te nors en vyse Vrouw,
Dat is maer hertseer in de Trouw.
Hoe ghy deftigh sult regeeren,
['t] Huysgesin met statigheyt,
[Door] een wijs en kloeck beleyt,
['t] Gene dat u komt te voren
[Sult] ghy met een heusheyt hooren,
[Spreken], swijgen, na den tijt,
[Soo] als 't best tot vreed gedyt,
[Matigheyt] in al u saken
[Dat] sal u stantvastigh maken,
[Niet] te stil, noch al te wilt,
[Niet] te karich, noch al te milt,
[Niet] te geyl, noch al te darten,
[Niet] te wreet, noch vuyl van harten,
Niet te slordigh noch te net,
Niet te mager noch te vet,
Niet te lecker, niet te keurigh,
Niet te luy, noch al te treurigh,
Niet te nors, of niet te stuer,
Niet te vrolijck, niet te suer.
Niet te mal in vreemde kueren,
Stoelen, bancken, vloer te schuren,
Niet te wrijven al den dagh,
Datmer niet op treden magh,
Niet te siften aen veel leuren,
't Zijn maer lompen, 't zyn maer seuren,
Wat ghy wilt vry matigh doet,
Al te vys en is niet goet.
|
|