Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

Huwelyckse-Plicht. Twist-vermijdingh.

Stem: Och legdy hier verslagen. Of,
Daget uyt den Oosten.

DE Sonne met haer stralen,
Het Aerdtrijck overschijnt,
En laet seer lieflijck dalen
Haer licht, waer door verdwijnt
De nacht vol duysterheden,
Hier beneden.

De Bloempjes aen der Heyden

Staen lieflijck in haer fleur,
De Bossen, Velden, Weyden,
Zijn vol van soete geur,
De Vogelkens die singen
Ende springen.

Alsoo is aengename

De Son van vriend'lijckheyt,
Tusschen twee lieven t'samen
Die 't al ten besten leyt,
En maeckt het huys vol vreughde
En geneughde.

De Son moet altijt schijnen

Van Eendracht ende vreed,
Zy doet de nacht verdwijnen
Van twist en tweedracht meed,
Zy doet de bloempjes luycken
Dat zy ruycken.

Voorsichtigh moet ghy myen

Het eerste twist-gekijf,
't En past noyt in het vryen,
Veel min van man en wijf,
Soo sult ghy nimmer klagen,
Al u dagen.

Komen daer Donder-vlagen,

En stelt u noyt party,
Vermijt de harde slagen,
't Onweder gaet voor-by,
De swarte wolck laet drijven
Sonder kijven.

Heer Bruygom wilt gedencken

De Son die u verheught,
U tweede ziel wilt schencken
Geduerigh soete vreught,
En leeft met haer in vreden,
Na de reden.

Vrou Bruyt bemint de Sonne

Die u gestadigh licht,
Die van u is verwonnen,
Door Liefde leert u plicht,
Verblijt hem door u deughde,
Met veel vreughde.

Wy al te samen wenschen,

Heer Bruydegom en Bruyt,
Dat ghy vereende menschen
In beyd u Trouringh sluyt,
Al wat den Echt doet bloeyen,
Ende groeyen.