Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 48]

[Veel soo siet men dit gebeuren]

Die al te hoogh in wapen slaet
Licht sonder trouwen henen gaet.

VEel soo siet men dit gebeuren,
Dat men liefd' en min gaet keuren
Naer het goet, en naer het gelt,
Daer wort Liefden op gestelt.
't Is een spoor, het is een baken,
Gelt en goet kan Liefde maken,
Wasser specy, munt noch kruys,
Menigh Vryer bleef wel t'huys.
Maer wat sal ick hier af seggen,
Wie sijn saeck wil vast beleggen,
Houdt dan wijslijck dese voet,
Mint alleen niet om het goet,
't Kan u tot een strick gedyen,
Dat ghy moet geduerigh lijen,
Menich Dochter spijtigh leeft;
Om dat sy veel schijven heeft.
Hoort hier Vrijsters, 't kan niet baten,
Laet het niet gaen boven maten,
'k Hebse eertijts wel gekent
Die oock waren trots gewent,
Wie dat by haer quam te praten
G'lijck van goet, gelijck van Staten,
Dat was even staeg haer sangh,
Maer het nam een ander gangh,
Matigh rijck kon niet gedyen,
Die men woud en quam niet vryen,
Dese Vrysters al te stout,
Bleven daer door ongetrouwt.
Och, daer quam niet een beminde,
Niemant dorst het onderwinde,
Daerom Vrysters wat ghy doet,
Niet te trots oock op u goet.