Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 41]

Treur-Liedt. Thamar klagende over de valsche schendery
van haer Broeder Amnon.

Stem: Ey Schoone Nimph aensiet een machtigh Koningh.

WAt droevigh lot komt my elaes te voren,
O trouweloose daet!
Mijn Zieltje smelt, en wil van droefheyt smoren,
Door schand en groote smaet,
Mijn suyv're Kroon is van mijn hooft gestreken,
Mijn fleur is wech, ick ben berooft,
Mijn schoone glants die is verdooft,
Door valsche treken.

2. Een Konincks-kint door valsche schijn bedrogen,

Een teere Maeght verkracht.
O valsche Prins, en sonder mede-dogen,
Ey hoort mijn droeve klacht,
Gedenckt doch eens van waer ick ben gesproten,
Denckt een-mael om uws Vaders huys,
Denckt aen de smaet en 't bitter kruys,
My te verstooten.

3. O felle Prins! Is dit getrouwe minne,

Is dit u soet gevley?
Door vals bedrogh een Maeght te overwinnen,
En door geen naer geschrey,
Beweeght te zijn, ach Broeder! 'k buygh my neder,
Laet my door smaet doch niet vergaen,
Neemt my in u genade aen,
Och keert doch weder.

4. Ach, wilt ghy van geen teere Maeght verschoonen?

Soo segh ick u adieu,
Verrader boos, en schender van mijn Kroone,
Gaet heen en weest vry schuw,
Ick ben bereyt te treuren al mijn dagen:
Maer ghy (o Prins) sult in der daet,
De straffe van dit boose quaet
Hier namaels dragen.