Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[Fy trouweloose Prins, die door u valsche smeken]

't Baert niet als Klagen.

Fy trouweloose Prins, die door u valsche smeken,

De Kroone van mijn Hooft onwaerdigh hebt gestreken,
Is dit getrouwe Liefd', die 't goet met quade loont,
En door geen naer geklach een Konincks-kint verschoont?
Geschent, (elaes!) waerom? Door valsche schijn bedrogen,
Bedrogen valsche Prins, by wien dat geen medogen
Noch Liefd' gevonden wert, maer die een teere Maeght
Seer droevigh heeft verkracht, en wreedelijck verjaeght.
O schender van mijn eer! wee roover van mijn Kroone,
Elck spiegelt hier aen my, hoe dat de smekers loonen.