Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten
(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel–
Auteursrechtvrij
[pagina 37]
| |
Stem: Na dien de God'lijckheyt.'t SOet en de soetigheyt
Dat in het minnen leyt
Mach zijn gebruyckt in eeren,
Geen soeter soet op aerd',
Als de Min te hanteren,
Tot dat men is gepaert.
Maer als de Ieught begint
En anders is gesint,
Ia heeft een wel-gevallen
In geyle boertery,
In geklap en in 't mallen,
Van sotte geckerny.
Dan treet men uyt het spoor,
Men geeft de knecht gehoor,
Om stout in vreemde streken,
Gelijck de Linckers doen:
Die in geylheyt uyt-breken,
Daer men 't niet sou vermoen.
Dan wort de Vryer stout,
Dat menich Maget rouwt,
Dan gaender snoode grepen,
Dan lijt een Maget last,
O sy zijn soo geslepen:
Want menigh daer op past.
Geck ende boertery
Maeckt dat de Ionghman vry,
Onder een schijn van reden
Het Meysjen overwint,
Ende stelt haer te vreden,
Als of hy haer bemint.
Soete Lief-koosery
Voeght hem daer mede by,
Men weet seer schoon te smeken,
Tot dat men 't bloempje pluckt,
En de fleur heeft gestreken,
En 't Meysjen is bedruckt.
Maer 't is een vals bedrogh:
Leert soete Nimphjes noch,
Dit soet fenijn te schouwen,
Hoe soet de linckert queelt
't Sal u namaels noch rouwen,
Als hy u eer wech steelt.
|
|