Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 9]

Liedeken.

Stem: Schoon Lief wilt my troost geven.

GEen schoonder saeck op aerden
Kan oyt een mensch aenvaerden
Dan als den echten staet,
Geen vreught noch soeter leven
En kan de aerde geven,
Wanneer 't in order gaet.

Ontrent de rijpe Iaren

Met zijns gelijck te paren,
O dat 's een Hemels vreught,
Maer al te vroegh te trouwen
Dat brenghter veel in rouwen,
In leet en ongeneught.

Laet Kinders noch wat spelen,

Wanneer als kinders telen
Het is een slecht bestel,
Als 't kint sal kinders baren,
Het geeft een groot beswaren,
Want selden haet het wel.

Als 't kruys begint te drucken

Dan vreest men 't hert aen stucken:
Men weet (och laes) geen raet,
Dan hoort men alle dagen,
Veel kermen ende klagen,
Is dit den Echten Staet.

Maer op bequame tijden

Soo kan 't een mensch verblijden,
Dan is het oock een wet,
't Is noodigh om te trouwen:
Want om de sond' te schouwen
Is 't Huw'lijck in geset.

Als 't roosje staet in 't bloeyen

Dan dient met 't af te snoeyen,
Al eer sijn fleur vergaet,
Ontrent de grijse Iaren,
Eerst met een lief te paren,
Dan komt men veel te laet.

't Is beter d' Echt te schouwen,

Als oudt en of te trouwen,
Want met geen oudt mans praet,
En kan 't geslacht vermeeren:
Te Iongh kan abuseren,
't Is best de middel-maet.