Wie 't goetje trouwt en niet de Maeght,
Die staet bekeyt en wort geplaeght.
VRyers wilt u wel versinnen,
Gaet niet al te los in 't minnen,
Siet eerst watter omme-gaet,
Hoe het met u liefje staet,
Of sy deughtsaem is van leven,
Of sy reden weet te geven,
Niet te los noch onbedacht,
Datter niemant om en lacht.
Laet u niet aen 't goet verbinden,
Wilt geen trouwen onderwinden
Met een Duyfjen sonder gal,
Die men houdt voor hallef-mal,
Laet veel liever 't goetje varen,
Soeckt oock wijsheyt in het paren.
't Goet en doet wel niemant quaet,
Maer wat is 't een slechte staet:
Als de Man alleen moet waken,
En beschicken alle saken,
Als de Vrouw is dom en bot,
Sulje op een maeltijt komen,
Wijse Man hoe moet ghy schromen,
g' Hebt u naulijcks om-gedreyt
O dit kan soo dapper drucken,
Noch so vreest ghy 't hert aen stucken,
't Gene datter wort gebaert,
Meest al na de Moeder aert,
Voor gepepen, na gesongen,
Bonte ouden, bonte jongen,
Wilt ghy leven ongequelt,
Neemt geen doedtjen om haer gelt,
't Gelt en kan geen wijsheyt geven,
Wijsheyt is de fleur van 't leven,
Siet wel voor u wat ghy doet,
Trouwt geen sots-kap om het goet.
|
|
Auteursrechtvrij