Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 3]

Liedeken.

Stem: Na dien de Godlijckheyt.

NIet isser op de aerdt
Dat meer geneughte baert
Als soete minne-praetjes,
Dit is de Klaver-wey,
Soete vreught voor de maetjes,
En Nimphjes alle bey.

Dit is van outs gemeen,

Schier onder duysent geen
Vint ghy die dit versmaden,
Elck schickt hem aerdigh by,
't Is om 't hert te versaden
Met soete vrijery.

Liefd' is een soete saeck,

Liefd' geeft een schoon vermaeck,
Liefd' kan het al verwinnen,
Sy maeckt het hert verheught
Liefde baert in het minnen
Meer als gemeene vreught.

Ach soete Nimph! Wel hoe,

Waerom laet ghy niet toe
Dat ick, o ziels beminde,
Hier neder in het groen
Met u graesjes mach binden?
Wat sal ick nu vermoen.

Sal ick dan nu ter tijt,

Tot mijnder smaet en spijt,
Geen bloempjes met u plucken?
Ach! wat is dan de min?
't Herte vrees ick aen stucken,
Mijn waerde Ziels-Godin.

Soet is de vrijery,

Ia 't is een melody,
Als ick u kan verwinnen.
Blust, soete Laura blust,
Blust mijn brant, wilt weer minnen,
Ey liefjen eens gekust.

Dit maeckt mijn hert verblijt,

't Is nu de rechte tijt,
In eensaemheyt te praten,
Lief dit is 't hooghste soet,
Wilt my nu niet verlaten:
Maer minners lust voldoet.