Vervolg der dichtlievende uitspanningen
(1754)–Jan Jacob Mauricius– Auteursrechtvrij
[pagina 344]
| |
Gezonden door een' Vrient, die geen Vreemdeling op den Zangberg is.Ter Verjaering van den Heere MAURICIUS.
Koom, koom, maak haest, laet my niet lang naar Bystand wachten,
Myn' Zangster, thans alleen 't vermaak van myn' Gedachten,
En in myn' Ouderdom, de Speelpop van myn' Geest:
Ik heb uw' hulp van doen Stel aenstonts toch myn' snaaren.
Men viert van daag 't Geboortefeest
Van myn' Mauricius, myn' Vriend van zo veel' Jaaren.
't Zyn Bloemen, die ik zoek. Daal zonder uitstel neêr!
Zy koomt. Daar hebt Gy, zegt ze, een' handvol en nog meêr.
Voeg die hy zyn' Laurieren,
Om Hem het Hoofd te sieren,
'k Gehoorzaam, en ik voeg 'er Zegenwenschen by
Voor Hem, zyn' Gemaalinne en Kind'ren.
Ga naar voetnoot†Dat weinig Hartszeer (wie, wie is daar van gansch vry?)
Hier hun genoegen doe vermind'ren!
| |
[pagina 345]
| |
Dat het Verdriet steeds voor hen vliê,
Men zelden (liever nooit) hen in zyn' Ga naar voetnoot*Tempel zie!
Dat zyn verheeven Geest, bestraalt door 't Licht der Reden,
Niet schroom' het Ga naar voetnoot†Moordjaar in te treeden.
Een Man van ryp verstand, laat deeze Bullebak
Voor laage Geesten, dom en zwak.
Wat zegt Gy, Zangster, zou 't behaagen?
Kan dit Gedicht volstaan, dus uit de vuist beslagen?
Ja, antwoordt zy me; Uw Vriend kent Uw Genegenheid.
Een Vriendenmaal is haast bereid.
|
|