Vervolg der dichtlievende uitspanningen
(1754)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 337]
| |
Mynen waerden Vrient, met jonkvrouwe Frederica Louise van der Does van Noordwyk, Voltrokken den 11. Juni 1754.Tu festas, Hymenaee, faces; tu, Gratia, flores
Dat Huw'lyksliefde zelf voor U verkieze een' Schoone,
Die met haer Hart en Hant uw' ted're Min beloone!
Ga naar voetnoot* 'k Zong dus, niet lang geleên. Myn' wenschen zyn vervult,
Nu Gy dat Zoet haest smaeken zult.
Een' jonge, een' Eed'le Maegt, vol van bekoorlykheden,
Beminnelyk van Aert en Zeden,
Treedt met Haer' waerden Graef ten Huw'lykstempel in,
Daer Eendragt, Deugt en kuische Min
| |
[pagina 338]
| |
Hen welkoom heeten op den Drempel,
En leiden naer 't Altaer. Hoe wedergalmt de Tempel!
Elk juicht Hen toe, en pryst Hun heuch'lyk Trouwverbont,
Terwyl men Myrthen strooit, geplukt op Amathont'.
Gevaer en Stormen zyn in Hymens Ryk te duchten:
Maer die, ter goeder uur gepaert,
Hun' dagen styten, vry van bittere ongenuchten,
Genieten 't grootst geluk op Aerd'!
Geef' Hemel, dat Dees, Twee dat Heil ook mag gebeuren!
Zy zullen (ik voorspel 't) deeze Echtknoop nooit betreuren.
De Bruîgom is de Bruit, de Bruit den Bruîgom waerd'!
Zy, die Hem 't schoonst Juweel eerlang zal overgeeven,
Spruit uit den Ed'len Stam der Van der Doezen voort.
Twee Douzas zien we in Hem herleeven,
Zo doorgeleert als Zy, zo aed'lyk van Geboort'!
| |
Dankzegging aen de Vrouw Moeder der aenstaende Bruit, en aen die Schoone.
Myn' Zangvriendin heeft wel geslaegt!
Door mynen Vrient deedt gy my weeten,
Dat U myn Echtzang hadt behaegt.
Benyd my niet, gy Puikpoeëten!
De gunst, zo milt my toegedeelt,
Die myn' verwachting gaet te boven,
Toont, dat men altoos niet met yd'le hoop zich streelt;
Maar zich een waer geluk somtyts ook mag belooven.
|