Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 312]

Aen den hoog welgebooren heere graeve van Lynden,

Heere van Nederhemert, Lit der Ridderschap en van 't Collegie der Heeren Gedeputeerde Staeten des Quartiers van Nymeegen, enz.

Den Eersten January 1754.

Wy zien dan 't nieuwe Jaer weêrom!

Ik heb Uw' hulp van doen, o Zanggodinnendom!
Ook de Uwe, Eufrosine en Aglaye, en myn' Thalye,

Die hart en zinnen zacht kunt kneên.

Hoe vier ik best dit Jaergetye?

Gelukkig, zo 'k wat Outs thans weêr in 't Nieuw konkleên!
'k Haet opgesmukte Tael en Hoofsche Complimenten.

Die Waer weet ik niet uit te venten.

Myn hart is daer toe al te oprecht,

En wat ik zeggen kan, is al voorlang gezegt.

Leef lang, vernoegt, bevryd van Plaegen,

Gezont van Lichaem en van Geest!

Laet, laet Geleertheit U, na Staetszorg, nooit mishaegen:

Ze is steets uw zoetst vermack geweest.

[p. 313]

 

Dat Huw'lyks-liefde zelf voor U verkieze een' Schoone,

 

Die met haer' hant, en hart Uw ted're Min beloone!

 

Vaerwel, myn waerde Vrient; 'k verlang

 

Naer Uw Pastei en Voncks vertaeling van myn' Zang,

 

Van Vonck, dien wy zo hoog zien op Parnassus eeren.

 

^* Myn Loot zal hy in Gout verkeeren.

* Van deeze Gedachte, doch in een anderen zin, heb ik voor eenigen tyt gebruik gemaekt in een Puntdicht, gezonden aen een voornaem' Vrient. Ik voeg het hier by:

Hoe! stout een Beed'laery te noemen,

Dat zich een Schryver tracht te redden uit den noot
Door Vruchten van zyn' Geest. 't Affront is al te groot;
Men moest, begryp ik 't recht, hem als verstandig roemen,
Die, daer hy anders niets zou eeten, als droog Broot,
Het synste Zilver weet te puuren uit slecht Loot.