Dichtlievende uitspanningen
(1753)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 244]
| |
Geemelyke overdenking.Multa senem circumveniunt incommoda-
WAt is 'er toch, helaes! aen dit droef Leeven vast,
Wanneer men, Out, zich zelf en and'ren wordt tot last?
Te klaegen zonder end', te geeuwen en te gaepen;
Te dutten over dag, 's Nachts ongerust te slaepen,
Terwyl men vaek zyn Hart door Zorgen voelt beknelt,
Wanneer men overweegt, hoe alles is gestelt:
Zich voor 't Toekoomende te ontrusten voor zyn' Kind'ren,
Daer men den Last vermeert, de Inkomsten ziet vermind'ren ...
Zie daer Pandora's Doos geopent, een TafreelGa naar voetnoot†
Van hartszeer en vedriet, een Tempel van Verveel!
En echter wilde elk 't laetst wel blyven op 't Tooneel!
|
|