Dichtlievende uitspanningen
(1753)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 205]
| |
Aan den Wel Edelen Gestrengen heer, Den heer Mauricius.Ga naar voetnoot*
GEdoog, dat U myn Nimf in 's Graavenhaag begroet:
Die Nimf, die U weleer haar zwakke stem liet hooren,
Toen bitze Nyd uw roem en luister dacht te smooren,
En Gy uw haateren dorst nadren kloek van moed.
Zoo lang de Vryheid draagt op haaren speer den Hoed,
Zoo lang door 't zwalpend nat de Zeêkasteelen booren,
Zoo lang het Pluimgediert' vrybuit en hart en ooren,
Spreid uwe oprechte Trouw heur onbezwalkten gloed.
'k Wil op uw' beê myn naam uw' weetlust niet ontrekken.
Uw' Wysheid, wensch ik, zal my tot een Leidsvrouw strekken,
Wanneer ik doolen mogt van 't pad der waare Deugd.
De Trouw voor 't Vaderland, door my U opgedraagen,
Wint lof genoeg, wen ze aan Uw oordeel mag behaagen,
Terwyl myn Zangster in uw schaduw zich verheugd!
Gerard Muyser. Utrecht den 4 December 1752. |
|