Dichtlievende uitspanningen

[p. **4r]

Op de dichtlievende uitspanningen
Van den heere Mauricius

Myn zwak, myn krank, myn duis'lig Hooft,

't Geen my, helaes! niets goets belooft,

Belet geheel byna my 't leezen en het schryven:
Ik denk, ik dicht, ik rym; nooit kan ik ledig blyven.
Ik offer 't Geestige op aen Venus, 't Smaeklooze aen

Haer kreup'len Man, den Godt Vulkaen.

[p. **4v]

 

Die 't zyn' Cykloopen geeft om het ten vuur te doemen

 

Met zo veel' Vodden, die men durft Gedichten noemen.

 

Het volgende acht Zy haer' goetkeuring niet onwaerd',

 

En heeft het, met een' lach, zelf uit den brant gespaert.

Mauricius schenkt ons een' Krans van schoone Bloemen,
Geplukt, byeen gegaêrt op Pindus dubb'le Kruin.
Geen wonder, dat men elk zyn' Poëzy hoort roemen!
Hy heeft het vry gebruik van Febus eigen Tuin.

P.A. de Huybert.

Hr. van Kruiningen.