Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen

[p. 201]

Nieuwjaers zang, Aan den heer, Mauricius.

1761.

IK maek U myn Salamalec,

Daar nu (hoe rolt de Tyt!) het jaer wêer is begonnen.
Zoude ik met een Gedicht van U, me ook vleien konnen?

Tot Dichten hebt gy niet veel trek,

En in het Rym, myn Vriend, vindt gy een groot gebrek.
De Hemel zy voor U goet geefs, en schenke nevens
Wat mêer Gezontheit, U nog een goet entje leevens!
Ik Doe voor Boerhave, en voor Mevrouw' myn' Heilwensch teevens;

Mogt gy 't verblyf van Nazareth,

En Krakouws Boom, en de Elve, als ze is met Ys bezet,
Nog wêer verwisselen voor Surinaemsche luchten,
Dan zette ge uit uw zin geleeden' ongenuchten,
Ach! mogt ge in een voor Uw gezondheid beter lant,

Gekoestert, door den Zonnebrant,

Weer proeven de Ananas, en root vergulde vruchten,

[p. 202]

 

Van Boomen plukken, daer door Hespers kroost geplant!

 

(Van zulk een Appelbeet staet geen gevaer te duchten!)

 

Maer ydel is myn wensch! Gedult! Gedult, myn Vrient!

 

Men moet in 't Ondermaensch, besmet met felle plagen,

 

(Verdwynen zullen ze, als 't hier na zal heuchlyk daegen)

 

Oneindig meer verdriet, en rampen nog verdraegen.

 

Wat zorgen! zag men die heen stuiven met den wint!

 

Wat is dit Leeven toch! Hoe duur moet men 't niet koopen!

 

Schep moet, Patroon, en blyf op 't Eeuwig met my hoopen.

P.A. de H.