Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen

[p. 194]

Afscheid Aan den Wel Edelen Gestrengen heere, Mr. Joan Jacob Mauricius.

Ter gelegendheid van desselfs vertrek uit s'Gravenhage, omme als minister van Haer Hoog Mogende by de Nedersaxische Kreyts, te Hamburg te Gaen resideeren.

Vix illud potui dicere triste Vale.

‘GY gaet dan heen, en laet my troosteloos, o smert!

‘Gy, myn bemindste^(a) Tempel-Stigter!

‘Ai my! wat noopte U des? zeg weêrgaloofe Digter!
‘Wiert gy niet wel geviert in 't binnenst' van myn hert?

‘Door U wierd' ik hier aengebeeden:

‘Gy wift 't geheim, om door gulhertige ommegang
‘Der braven zielen, als met ketens, 't zaem te smeeden.
Dus klaegt de Vriendschap met weemoedig treur-gezang,
Daer ze U, haer Priester, ziet uit Nederland vertrekken.
Zy klaegt met regt, myn ziel regtvaerdigt zulk een' rouw;
Gy waert (elks kundigheid kan des ten waerborg strekken)
Een deftig voorbeeld van onafgebroken' trouw,

(a) Zie de Tempel der Vriendschap, door onzen Heere Minister, zynen voortreffelyken Vrindt (nu wylen) den Raedsheere Duncan, toegezongen, te vinden in Zyn Ed. Dichtlievende Uitspanningen, bladz. 214, enz.

[p. 195]

 

Van Eendragt, schranderheid, en oordeel;

 

Hoe dikwerf trok ik uit uw, welbedagte rêen

 

Een duurzaem nut, een heilzaem voordeel!

 

Helaes! te droeve maer! Uw' braave Vrindt gaet heen.

 

Hy gaet den zetel van zyn' wysheid elders vesten;

 

Wat swaer verlies! maer 't is de stem van 't Staets-belang,

 

(Die allersterkste redendrang)

 

Die^(b) weder hem beroept naer andere Gewesten:

 

Dit stremt myn' klagt: Vaer wel, regtaerde en dierb're Vrindt.

 

Lang moet Gy, 't Land ten dienst, nog nutte Orakelsspreeken!

 

Uw' gunst zy t'mywaerds onbezweeken,

 

Gelyk Gy steeds in my denzelven wedervindt!

H. De. Vries.

1756.

(b) In den Jaere 1725 (namentlyk) vertrok de Hr. Mauricius toenmaels Pensionaris der Stadt Purmerende, in dezelve Eere-post, als jegenwoordig, naer Hamburg; aenvaerde in 't jaer 1742 de Landvoogdye der Surinaamsche Volkplanting; verzogt en verkreeg in den jaere 1753, van de Ed: Societeit, op eene met zyn Wel Ed. verdiensten overeenkomstige wyze, daer van een allerroemrugtigst ontslag, en hervatte vervolgens zyn vorige Pensionariaet, tot dat zyn Wel Ed: op den 23 Maert 1756, voor de tweede mael met de bezending, in 't hoofd dezes gemeld, is vereert geworden.