Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen

[p. 10]

Aan den Edelen Mogenden heer, Den heer Mr. Adriaan van der Mieden,

Raadsheer in den hove van Holland, Zeeland, en Vriesland,
ter inhuldiging van zyn eds. tweeden zoon, den heer Christoffel Wouters van der Mieden.
Tot Meester in beide de Rechten. 1755.

Cui genus a Proavis ingens, Clarumque Paternae
Noomen erat virtutis, & ipse acerrimus armis.
Virg. AEn. xii. 225.

GEëerde Vriend, die 't onwaardeerlyk heil geniet,
Dat Gy in 't eêlste van Uw' leevenstyd Uw' Zoonen
(Die Uw aanzienlyk Huis met vreugde en glorie kroonen)
Het voetspoor van Uw' deugd zo deftig volgen ziet,
(Wat zielsgenoegen kan een Vaders hart meer streelen!)
De vriendschap port me om in Uw' blydschap meê te deelen.
Ontfang dus gunstig dit eenvoudig Vriendendicht.

[p. 11]

 

's Lands Pallas, die voor geen' Atheensche Pallas zwicht,

 

En weet aan deugd en eer 't gepaste loon te geeven,

 

Heeft reeds den oudsten op den eerestoel verheeven.

 

De tweede toont zich meê zo braaven Vader waard.

 

Hy streeft zyn Broeder na met mannelyke stappen,

 

En heeft een' Parelschat van de eêlste weetenschappen,

 

En kennis van het Recht gelukkig saamgegaârd.

 

Dus ziet men Themis hem den lauwerierkroon schenken,

 

En Neêrlands Moeder zal om 't verd're sierzel denken,

 

De derde, meê van jongs tot wysheid opgeleid,

 

Belooft geen minder' vrucht van wakkre naarstigheid,

 

Terwyl Uw' Dochters, als de drie Bevalligheden,

 

Uw' disch versieren, en in 't bloeien van haar' jeugd,

 

Haar' Vaders schrand'ren geest, haar' Moeders edle deugd

 

Volmaakt vertoonen in haar minnelyke zeden.

 

 

 

Leef, deftig Raadsheer, leef tot glorie van het Hof.

 

's Volx stem verdoof myn' zang in 't juichen tot Uw' lof.

 

Des Hemels zegen wil Uw dierb're dagen rekken

 

Om lang de Onnozelheid een Schutsheer te verstrekken,

 

Terwyl nog hooger Eer op Uw' verdiensten wacht.

 

Hy doe U dag op dag in kinderen en neeven,

 

De Nyd in 't aangezicht, vernieuwde vreugd beleeven,

 

En vestig voor altoos het heil van Uw geslacht!

[p. 12]

 

En Gy, jong letterheld, die in doorwrochte bladeren

 

Doet zien, wat ryp vernuft Uw jeugdig brein bewoont,

 

Denk steeds om 't bloed, dat Gy voelt speelen in Uw' aderen.

 

Ja ieder borstbeeld, dat Uw' Stamlyst U vertoont,

 

Strek' U een spoor tot eer. Zo wordt de roem van Coren,

 

En Wouters ed'le naam in U op nieuws herbooren.

 

Zo zie ik leevendig den Burgermeester weêr,

 

Wiens vriendschap ik gedenk, en wiens onsterflyke eer

 

't Verpligt Noordholland steeds met dankbaarheid zal roemen.

 

Zo moet men steeds met lof de van der Miedens noemen.

 

Zo hechte in 't achtbaar huis des Raadsheers elke Zoon

 

Een nieuwe parel aan hun' Vaders eerekroon.

1755.