Porta Nigra

[p. 56]

Afscheid

Ik ga op weg
en laat mijn huis
verdonkren
in het avondrood

- o, ga niet weg
de nacht is groot -

ik kan niet blijven
lieveling,
de dood ontbood mij
tot zijn kring;

vergeef mij
dat ik achterlaat
wat ik zoozeer
heb liefgehad:

mijn huis, mijn stad,
mijn kleine straat
en u
mijn eigen hart.

ik hoor een lied
een groote stem...

- zijt gij dan niet
van mij?

van hem...

[p. 57]

 

o, vrouw die

 

eenzaam achterblijft

 

in het verwaaiend

 

avondrood

 

 

 

o dood, o stem...

 

 

 

de nacht is groot

 

en sterk de stem

 

die tusschen slaap

 

en morgenrood

 

roept uit het

 

nieuw Jeruzalem.