Porta Nigra

[p. 23]

Herman Gorter

Een dapper leven lang
heeft hij het heil der duizenden gezocht
tusschen de duizenden, de horden, de geschoolde nesten;
hij heeft gewerkt, gestreden en gezworven,
en is toen zwervensmoe
teruggekeerd tot in het hart der stilte -
en in den schemeravond van zijn leven
- het was herfst, September -
liet hij het landschap met de nesten achter;
een meeuw vloog uit, recht naar het stille westen
naar het ontijdlijk, onverganklijk leven
dat overzee ligt, in d'eeuwige gewesten.