| |
| |
[Folio Bbvjv]
[fol. Bbvjv]
| |
De thien Gheboden des Heeren na de waerheyt des Hebreisschen
textes ouerghesetExod. in't x. Ende Deuter. in't
v.
Met de somme der selue, Matth. 22. vers. 37.
etc.Mar. 12. vers. 30. etc. ende Matth. 7.
vers. 12. etc.Luc. 6. vers. 31.
Ende een verclaringe Pauli van het eynde ende nutticheyt der
Wet. Rom. int 3. vers. 19. 20. 21. 22.
HOor Israel, open dijn ooren:
Versteck dijn herte niet voor God:
Maer wil ootmoedelijck aenhooren,
Dijns Heeren wetten end' gebot.
1. * Ick ben segt hy, de Heer grootdadigh,
Dijn God, die dy gheslaeckt heb vry,
Van den diensthuys' Egypten smadigh,
Gheen vremden God heb neuen my.
2. * Gheen beelt ghegoten noch ghesneden,
Maeckt dy: noch gheen ghelijckenis,
Van al dat bouen oft beneden,
Op d'eerd' oft onder t'water is.
* Du salt voor hun dijn knie niet booghen,
Noch doen hun dienst oft' offerwerck:
Want ick de Heer, sals' niet ghedooghen,
Die ick ben yurich ende sterck.
* Der Vaders sond' die my verachten,
Straff' ick in't derd' end' t'vierde ledt,
End' doe ghenaed' aen duys't gheslachten,
| |
[Folio Bbvijr]
[fol. Bbvijr]
| |
Die my heeft lief end' houdt mijn
wet.
3. * Des Heeren naems groot ende weerdigh
In ydelheyt doe gheen vermaen:
Want wie Gods naem ghebruyckt lichtveerdigh
Sal onghestraft van hem niet gaen.
4. * Dy sal des Sabbats dach gheheughen,
Dat dit hem eyghenst Gode toe:
Ses daghen arbeyd' na vermeughen,
End' dijn werck altemael voldoe.
* Den seuenden heeft God' behaghet,
Tot syne rust: dus werck dan niet,
Du noch dijn kint, veeh, knecht noch maghet,
Noch vremdelinck in dijn ghebiedt.
* Want in ses daegh' heeft God volrichtet,
Eerd', hemel, zee, met all' dat leeft.
Den seuenden zijn werck gheswichtet,
Dies hy den Sabbath g'heylight heeft.
5. Dijn Vader ende moeder eere,
Op dat dijn leuen werd' verlengt:
End' dijn gheluck end' spoet vermeere,
In't landt dat Godt de Heer dy schenckt.
6. * Slae niemandt doot, Myd' ouerlasten.
7. In ouerspel noch hoerdom leef.
8. Steel niemants goet: Teghen dijn nasten
9. Gheen valsch ghetuyghenisse gheef.
10. * Begeir dijns naesten huys noch haue,
Noch syne vrouw, noch synen knecht,
Noch os, noch esel, maeght noch slaue,
Noch yet dat hem toecomt met recht.
Somma: du salt dijn God beminnen,
Wt gantscher herten end' ghedacht,
Wt all' dijn siel, verstandt end' sinnen,
Na gantz vermoghen ende cracht.
| |
[Folio Bbvijv]
[fol. Bbvijv]
| |
* Du salt dyn'n naesten liefde
pleghen
Ghelijck dy seluen ouer al:
End' doen een and'r in alle weghen,
Soo du wilst datmen dy doen sal.
* Nu weten wy dat s'wets uytreden,
Die aengaen die daer onder zijn:
Op dat elcx mont werd' ouerstreden,
End' schuldigh blijf' voor Gods aenschijn.
* Want uyt de wet voor Gods gherichte,
Sal gheen vleesch gherechtveerdight gaen:
Want de wet brenght de sond' in't lichte
End' doetse den mensch recht verstaen.
* Maer Gods gherecht'heyt is vercondigt,
Voor allen menschen die ghelooft:
Want sy doch hebben al ghesondight,
End' zijn der eeren Gods berooft.
* Dies Heer wy sijnd' all' des doots schuldigh,
Aensoecken dijn ghenade soet,
Soo dus' ons biedst seer menichfuldigh,
Door den gheloou' in Christi bloet.
|
|