Het boeck der psalmen Davids

[fol. Aavr]

De Cxlij. Psalm.

Dauid sijnde in een speloncke van Saul omringhet, bidt God voor syne behoudenisse, om synen lof inde ghemeynte groot te maken.

1. Een berichtsliedt Dauids, ende ghebet als hy inde speloncke was.

2. ICk roep tot God met heller stem,
Al mijn gebeden gaen tot hem:
3. Ick stort mijn hert' in synen schoot,
Ontdeckend' hem all' mynen noot.
4. * Den gheest end' sin is my verwert,
Ick ben benauwt met sware smert:
Maer dy Heer is mijn wegh bekent,
Du weetst van myner ancxt het endt.
* Op mynen wech daer ick ginck recht,
Hebben sy m'eenen strick ghelegt:
5. Als ick alomme d'ooghen keer,
Vind' ick niet een die my kenn' Heer.
* Hulp ende troost zijn van my veir':
Ick hebbe niemandt die my weir,
Oft die my inden noot bystae,
Noch myn' arm leuen gade slae.
6. * Maer voor dy Heer komt mijn gheschrey,
Ick seggh': du bist mijn vry gheley:

[fol. Aavv]

 

Du bist mijn troost, mijn toeverlaet,

 

Het deel daer op, mijn leuen staet.

 

7. * Merck op mijn schreyen end' ghebett,

 

Want mijn ghemoet is heel ontsett':

 

Loff' my van mynes vyants schrick,

 

Die vele stercker is dan ick.

 

8. * Verloss' my uyt dit duyster loch,

 

Op dat ick dyn' naem loue doch:

 

End' dat de vromen om my staen,

 

Om dijn weldaden te sien aen.