Het boeck der psalmen Davids

Den Cxxxviij. Psalm.

Dauid looft Gods goetheyt ende vvaerheyt aen hem bevvesen, verclarende dat hem na sijn exempel, de coningen ende volcken sullen prysen, ende ten laetsten, beveelt hy sick in Godts handt, met een goet vertrouvven, dat syne ghoetgunsticheyt gheduerich sal vvesen.

1. Een liedt Dauids.

[fol. Zviijv]

 

ICk wil dy bieden prijs end' eer,

 

Mijn Godt mijn Heer,

 

Wt s'herten gronde.

 

End' singhen inder vorsten hof,

 

Dijn prijs end' lof

 

Vry uyt den monde.

 

2. In dynen tempel seer bequaem,

 

Wil ick dyn'n naem

 

Eer end' dienst pleghen.

 

D'wijl ick dijn goedicheyt aenschouw',

 

End' waere trouw,

 

In all' dyn' weghen.

 

* Du maeckst datmen dyn naem verheft,

 

Als de daet treft

 

Dijn woort warachtich.

 

3. Want als ick in noot dy roep aen,

 

Du hoorst my saen,

 

End' maeckst my crachtich.

[fol. Aair]

 

4. Dat dy dan Vorsten ouer al,

 

Doen den voetval,

 

End' hoogh' vereeren.

 

Want sy doch hebben wel ghehoort,

 

Dat dijn waer woort

 

Niet is te keeren.

 

5. * Dat sy dan met my roemen sterck,

 

Menich groot werck

 

Van dy bedreuen.

 

Want Godes loff end' heerlijckheyt

 

Is wijt verbreydt,

 

End' hoogh' verheuen.

 

6. Al is Godt hoogh' hy kan wel sien,

 

De kleyne lie'n,

 

Van gheest ootmoedigh.

 

Hy merckt van vers met een scherp oogh'

 

All' die zijn hoogh'

 

Stout end' verwoedigh.

 

7. * Ben ick in druck end' teghenspoet

 

Dijn gunste goet

 

Houdt my in't leuen.

 

End' teghen myner haters swerm,

 

Streckstu dijn erm,

 

Die m'hoedt van sneuen.

 

8. Dijn werck aen my sal sijn volvuert,

 

Want dijn gunst duert,

 

End' sal beklyuen.

 

Wat Godt eens heeft ghevanghen aen,

 

Sal onvoldaen

 

Nemmermeer blyuen.