Het boeck der psalmen Davids

De Cxxiij. Psalm.

De ghemeynte sijnde svvaerlijck benauvvet, richt sick op na God, aenroepende syne ghenade.

1. Een uytnemende hoogtreffelijck liedt.

TOt dywaerts, Heer, in s'hemels wooning' hoog',

Verheffen wy ons' oogh.

2. Gelijck een

[fol. Yiiijv]

 

knecht die in druck end' ellendt

 

Hem tot zijn meester wendt:

 

Oft een dienstmaecht die haer hert' end' vertrouwen,

 

Keert vast tot haerder vrouwen.

 

Soo wacht op God, ons' oogh' end' hert' ghestadigh,

 

Dat hy ons sy ghenadigh.

 

3. * Ontferm dy doch, ontferm dy onser Heer,

 

Dijn aensicht tot ons keer:

 

Want wy soo vol van s'volcx versmaetheyt steken,

 

Dat ons t'hert' schier moet breken.

 

4. Die rijcke li'en bespotten ons hoomoedigh,

 

Dat het is ouervloedigh.

 

Des schimps end' smaedts van dit volck stout end' pratt,

 

Is onse siele satt.