Het boeck der psalmen Davids

De Xcj. Psalm.

De Prophete stellende sijn vertrouwen d'vvelck hy op Godt ghehadt heeft, tot een voorschrift allen godtsalighen, vermaentse tot het selvighe: hun toeseggende dat sy in alle gevaerlijckheden beschermt sullen werden, ende ten laetsten belooft hun alle gheluck ende voorspoet van Godts vveghen.

[fol. Qiiijr]

 

1. DIe onder den schutt ende scherm

 

Des Heeren is gheseten,

 

Rust' inde scheem van synen erm,

 

Hy mach's hem wel vermeten.

 

2. Ick heb tot Godt ghesproken vry,

 

Mijn hop' op dy ick bouwe,

 

Mijn toevlucht end' mijn Godt is hy,

 

Op welcken ick vertrouwe.

 

3. * Want hy sal dy uyt s'jaghers net,

 

Verlossen nae dijn wenschen,

 

End' van het ghift boos end' besmett

 

Der goddeloose menschen.

 

4. Sijn vleugh'len sullen dy ontslaen,

 

End' syne veders decken:

 

Sijn waerheyt sal stracx voor dy staen,

 

End' tot een schilt verstrecken.

 

5. * Soo dat du gheensins vreesen salt,

 

Wat schrick'lijck is by nachten,

[fol. Qiiijv]

 

Pijl noch gheschut dat s'daeghes valt,

 

End' doet den mensch' versmachten:

 

6. Noch voor de suchten boos end' quaet,

 

Die s'nachts by t'duyster sweuen,

 

Oft plaeg' die s'middaegs omme gaet

 

End' neemt den mensch' het leuen.

 

7. * Of duysent schoon aen eenen kant,

 

De moort naest by dy staken,

 

Met noch thien duysent byder handt,

 

Haer schaey sal dy niet naken.

 

8. Maer du salt voor dijn ooghen sien,

 

De goddeloose steruen,

 

End' mercken duydelijck by dien,

 

Dat sy haer loon verweruen.

 

(1.) ** **

 

9. * De wyl' du tot Godt heb'st ghesegt,

 

Du bist mijn toevlucht Heere:

 

End' op den hooghen Godt ghelegt,

 

Dijn troost, dijn roem, end' eere.

 

10. Gheen ongheluck noch boos' onraet,

 

En sal dy wedervaren:

 

Noch plaghe, schaed' oft eenich quaet,

 

En sal dijn huys beswaren.

 

11. * Want Godt heeft een ghebot ghedaen,

 

Sijn Engh'len hierenteghen,

 

Dat sy dy neerstich gade slaen,

 

Op alle dyne weghen.

 

12. Op hare handen sullen sy,

 

Dy draghen, dat dyn' voeten

 

Niet erghesins en quetsen dy,

 

Soo zy een steen ghemoeten.

 

13. * Op Leewen end' op add'ren fel

 

Saltu vry gaen met vreden:

 

De Draken ende Leewkens snel,

 

Saltu met voeten treden.

[fol. Qvr]

 

14. Godt spreeckt van dy: Hy heeft my lief,

 

Ick wil ter tijdt bequame,

 

Hem helpen end' hem doen gherief:

 

Want hy kent mynen naeme.

 

15. * Soo hy my aenroept inden noot,

 

Ick wil my tot hem keeren,

 

End' met hem zijn in all' aenstoot,

 

Hem bystaen end' vereeren.

 

16. Ick wil hem met goed' ouderdom,

 

End' jaren lanck versaden,

 

Ick wil hem laten sien kortom,

 

Mijn heyl vol van ghenaden.