Het boeck der psalmen Davids
(1985)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde–
Auteursrechtelijk beschermdDe Lxxij. Psalm.Dauid ligghende op sijn dootbedde, bidt voor het rijcke Salomonis, op dat hem God synen gheest ende vvijsheyt verleene om vvel te regeren, daer nae hebbende de rechtveerdighe beleydinghe Salomonis als een voorbeeldt van Christo ghepresen, besluyt den Psalm met lof ende dancksegginghe Godes.1. Voor Salomon. UErleen den Coninck dijn gherichten
End' billijckheyt hem leer',
Wil synen son' zijn rijcke stichten
In gh'rechticheyt o Heer.
2. Laet hem dijn volck met recht bescheyden
End' stieren
| |
[Folio Mvijr]
| |
daer't behoort:
Hy sal in billijckheyt beleyden
Dijn arm volck onverstoort.
3. * Dies sal t'ghebergte goede vrede
End' voorspoet brenghen aen:
De heuuels sullen telcker stede,
Gherechticheyt ontfaen.
4. Het schamel volcxken sal hy schutten,
Voor moetwil end' ghewelt:
Sijn handt sal d'arm volck onderstutten,
End' slaen die, diese quelt.
5. * Men sal o Heer dijn vrees' naespeuren
End' dy ghehoorsaem zijn,
Soo langh' als sonn' end' maen sal deuren
End' gheuen haren schijn.
6. De Coninck daelt als eenen reghen,
Daer t'gras is afghemaeyt,
Oft dauw die door de locht gheseghen
Bevocht' een landt besaeyt.
7. * De vrome sullen heerlijck bloeyen
Onder zijn rijck voortaen:
Ghewenschte vrede salder groeyen,
Tot datter sy een maen.
8. Van deen tot dander zee sal strecken,
Sijn vreedsaem regiment.
End' van den stroom zijn palen recken,
Tot aen des wereldts end.
9. * T'volck dat daer woont aen der woestyne,
Sal bucken met ootmoet
| |
[Folio Mvijv]
| |
Sijn vyandt droeuich inden schyne,
T'stoff lecken van zijn voet.
10. De Vorsten Tarsis end' d'eylanden,
Sullen hem gheschenck doen,
D'Araben brenghen hare panden,
End' Saba zijn rantzoen.
(1.) ** **
11. * Al d'ander Coninghen seer machtich,
Sullen hem bidden aen:
End' alle heydenen eendrachtich,
Hem wesen onderdaen.
12. Want d'armelie'n die tot hem schreyen
Sal hy verlossen vry,
Met dien die een droef leuen leuen,
End' niemant staetse by.
13. * Ouer den armen end' beroyden,
Sal hy mitlydich zijn.
End' helpen d'armen end' verstroyden,
Wt hare last end' pijn.
14. Hy sal haer sielen vlytich wachten,
Voor listen end' ghewelt:
End' haere bloet seer dierbaer achten,
Ja meer dan gout oft ghelt.
15. * Dies sal hy lanck end' ghesont leuen,
Men sal hem schencken gout:
End' voor hem bidden daerbeneuen,
End' segh'nen duysent fout.
16. Een hant vol graens sal seer veel aren,
Brenghen end' groote vrucht.
Die met den wint soo sullen baren,
Als s'berghs Libans gherucht.
* Voorts sullen oock dorp' ende steden,
Toenemen in ghewas.
Van't volck dat sitten sal met vreden,
| |
[Folio Mviijr]
| |
End' groeyen als een gras.
17. Sijn naem sal eewelijck beclyuen,
Sijn stam gheduerich zijn,
Soo langh' als daer een Son' sal blyuen,
Die d'eertrijcks velt beschyn'.
* De gantsche weireldt sal sijn zeghen
Wtspreken in zijn naem:
End' achten dat hy heb vercreghen
Spoet end' gheluck heylsaem.
18. God zy ghelooft end' hoogh' ghepresen,
De Godt van Israel,
Die ons groot wonder heeft bewesen
Ghedaen door zijn bevel.
19. * Sijn naem seer heerlijck end' grootdadich,
Sy steed's ghebenedijdt',
Het aertrijck sy vervult ghestadich
Met synen loff altijdt.
20. Hier eyndighen de ghebeden
Dauids des soons Ischai.
Ga naar margenoot+
|
|