Het boeck der psalmen Davids

Der xlij. Psalm.

Dauid sijnde uyt Godes volck ghebannen, aenwijst eenen brandighen yuer ende begeerte om den dienst Gods in der ghemeynte te moghen plegen, vertroost sick selue met goede hope: claecht ouer de verslaginghe sijns ghemoets: de swaerheyt sijns cruyces, ende de lasteringe syner vyanden, ten laetsten verwect sijn gemoet tot een goede hope: ende vast vertrouvven op God.

[fol. Gvijr]

1. Een berichtsliedt Dauids voor den Oppersangmeester onder den kinderen van Korach.

2. GH'lijck een hert met groot verlanghen
Brunst na waterbeken koel:
Alsoo hijgt met lust vervanghen
Mijn siel nae God met ghewoel.
3. Ende dorst begeerlijc seer
Na des leuens God end. Heer:
Wanneer salt du Heer ghedooghen
Dat ick verschyn' voor Gods ooghen.
4. * Myne spys' is bitter tranen,
Die ick storte dach end' nacht:
Als ick hoor' dat sy my manen:
Waer is nu dijns Godes macht?
5. T'hert' ontsinckt my alst my heugt
Dat ick met veel volcks in vreugt
Met lofsanghen end' ghebeden
Tot Gods tempel plach te treden.

[fol. Gvijv]

 

6. Waerom bistu ne'er gheslaghen,

 

Mijn siel end' treurst met ghejanck?

 

Wacht God, ick sal noch ghewaghen

 

Synen loff met prijs end' danck,

 

Als hy my sal thoonen t'licht

 

Van zijn heylsaem aenghesicht.

 

7. Ach God mijn siel is besweken

 

End' mijn cracht van my gheweken.

 

* Daerom ben ick dijns ghedachtich

 

Int landt ouer den Jordaen:

 

Doend' op Hermon berg' steenachtich

 

Oft op Mysar dijns vermaen.

 

8. Daer d'een grondt vol smert' end' cruys

 

D'and'ren toeschreyt met ghedruys

 

Gh'lijck als diepe watersluysen,

 

Daer dijn reghen uyt komt bruysen.

 

* All' dijn stormen ende baren

 

Sijn my ouer t'hooft ghewaeyt:

 

9. Maer dat sal mijn hert' verclaren

 

Dat God zijnde we'er ghepaeyt

 

S'daeghs my zijn ghenade bied't:

 

End' snachts gheeft een vrolijck liedt:

 

Dies sal ick met gheest verheuen

 

Bidden God die m' houdt int leuen

 

10. * Godt mijn steenrots' sal ick spreken,

 

Hoe vergeetstu mijns alreedt,

 

Waerom treur' ick dus besweken

 

Onder mynen vyant wreedt?

 

11. T'is m'een diepe wond' in't hert'

 

Die my door t'ghebeente smert't

 

Als sy schamprich my naeschreyen:

 

Waer mach dijn God nu verbeyen?

 

12. * Waerom bistu dus verswonden

 

Mijn siel' ende kermst soo swaer?

 

Wacht op God ick sal noch konden

[fol. Gviijr]

 

Synen lof int openbaer.

 

Hy is mijn verlosser groot,

 

End' mijn troost in allen noot,

 

Die mijn aenghesicht verclaret

 

End' mijn God die my bewaret.