| |
De xxxviij. Psalm.
Dauid sijnde door Godes wille in een swaren last ende iammer
gheraeckt, belijdt syne sonden: beclaecht sijn cranckheyt beyde des gheestes
ende des lichaems: ende dat hy vanden vrienden verlaten wordt, ende van den
vyanden verdruckt: keert hem tot God, versoeckt syne hulpe ende troost.
1. Een Liedt Dauids om te ghedencken.
2. STraff' doch niet in onghenaden
Heer, maer hebb' met my ghedult:
Ende zijnd' in toorn' ontsteken,
Ouer my mijn swaere schult.
| |
| |
3. * Want dijn pylen afgheschoten
In mijns herten diepsten grondt.
Dijn hant swaer end' onghenadich
End' heeft my gheheel doorwondt.
4. * In mijn vleesch' en is o Vader
D'welck voor dijn toorn' is ghesondt:
Mijn ghebeenten mits mijn sonden
Sijn vol onrust t'aller stondt.
5. * Want mijn sonden end' boosdaden
Die men niet kan beuren op.
6. * Dies mijn seeren ende buylen
Werpend' etterende dracht.
D'welck mijn dwaesheyt veroorsaecket
Dat ick schier van stanck versmacht'
7. * Ick verkrimp' heel end' verkromme
Van last end' van hertenleedt.
Ick moet heele daghen sluypen
Treurich zijnd' in rouw' ghekleedt.
8. * Want mijn heupen vol ghebreken
Met vyer end' vol heeten brants
End' t'vleesch is my gantz met allen
| |
| |
Aen my is niet gaef noch gantz.
9. * Dies ben ick swack al te seere
End' verbroken schier van smert'.
Daerom brull' ick met gheruchte
Van pijn die ick voel int hert'.
10. * Doch mijn lust end' hert' van binnen
Staen, Heer, voor dy openbaer,
All' mijn suchten ende sorghen,
Is dy wel bekent end' claer.
11. * T'herte sweeft my gintz end' weder
Soo dat mijn cracht my begheeft.
D'ooghen zijn my inder waerheyt
Als een die gheen ooghen heeft.
12. * All' mijn vrienden ende maghen
End' aenschouwen my van vers.
13. * Maer die my nae't leuen jaghen
End' die my beraden quaet,
Gaen en dichten alle malen
Met bedroch end' valschen raet.
14. * Doch het valt m'al in mijn ooren
| |
| |
Want ick houd' m'als doof end' dom.
End' op all' haer valsch aentyghen
Houd' ick toe den mont als stom.
15. * Als off ick van all' haer woorden
Houd' ick my gheheelijck stil.
Oft als een die wordt bestreden
Sijn saeck niet verweiren wil.
16. * Want ick vast in mijn ghedachte
O Heer, mijn troost staet op dy,
Du mijn Godt end' Heer goetdadich,
Gunstigh' antwoort gheuen my.
17. * Want ick sprack in mijn ghebeden
Maeck mijn vyanden niet bly:
Want sy sullen met behaghen
Soo mijn voet ghestruyckelt sy.
18. * Want soo dijn handt my wilt mincken
Smadelyck mijn leefdaegh' lanck.
End' steed's sonder op te houwen,
Mijn smert end' mijn onderganck.
19. * Heer du sietst dat ick mijn sonde
End' verlaghe mynen row'.
Ende dat ick swaerlijck suchte,
Voor mijn misdaet seer ontrow'.
| |
| |
20. * Myne vyanden die bloeyen
Hierentusschen in haer cracht.
21. * Die my quaet voor goet verghelden,
Vallen teghens my met haet.
Alleen om dat ick in deugden,
End' volgh' een goet opsaet.
22. * Maer du wil my niet begheuen
Mijn Godt end' ghenadich Heer,
Keer niet van my dyne vrede,
23. * Dyne hulp' wil my toestellen,
Dijn ontset in desen strijdt:
Want ick doch van dyner crachte
Du bist mijn hulp alle tijdt.
|
|