Het boeck der psalmen Davids

[fol. Cviijr]

De xxj. Psalm.

De Prophete danckende God ouer syne weldaden, verhaelt int corte, de ghenade die hem gheschiedt is aengaende dit leuen, ende syne behoudenisse ende heerlijckheyt, beyde teghenwoordighe ende toecomende: hy seght den vyanden haere verderf toe, ende bidt God dat hy voort sijn eere verbreyde.

1. Den Oppersangmeester, Een Psalm Dauids.

2. DE Coninck sal, Heer, zijn vervreucht

Van herten end' ghedachten

In dijn ghewelt end' crachten,

Och hoe seer sal hy zijn verheucht

Van dijn verlossing' groot

In synen hoochsten noot.

3. * Sijns herten wensch lust ende grondt,

Ghelijck hy't self begheret

Hebstu hem Heer bescheret.

Al wat zijn lippen ende mont

Heeft uytghesproken recht,

Hebst du hem niet ontsegt.

4. * Ja self du voorcomst zijn ghebet

Met dijn weldaden goedich

End' seghen ouervloedich.

[fol. Cviijv]

 

Du hebst hem op het hooft gheset

 

Een Conincklijcke kroon'

 

Van louter gout seer schoon.

 

5. * Sijn wensch was slechts daer op ghemunt,

 

Dat du hem woudest gheuen

 

Een rijc tijt lanck hier te leuen,

 

Maer du hebst hem veel meer ghegunt

 

Als dat zijn leuen vry

 

Eew'lijck gheduerich sy.

 

6. * Oock is seer groot zijn roem end' eer,

 

Op dyne hulp' ghenadich

 

Die hy gheniet't ghestadich,

 

Want du hebst hem begauet Heer

 

Met roem end' schoonen glantz,

 

Als met een rijcken krantz.

 

7. * Du hebst hem als een spieghel klaer

 

Des heyls van dynen seghen

 

Den volcken voorghedreghen.

 

Du hebst met vreuchden t'eenegaer

 

Sijn hert' verblijt door t'licht

 

Van dijn lief aenghesicht:

 

8. * Want nademael de Coninck vroet

 

Op God hem heeft verlaten:

 

End' acht voor alle baten

 

Des Allerhoogsten gunste goet:

 

Hy sal in alle last

 

Staen blyuen altoos vast.

 

** ** **

 

9. * All' dyne vyanden met macht

 

Sal dijn hant wel betrappen

 

In haere loose stappen.

 

Dijn rechte hant met grooter cracht

 

Sal dijn misgunners boos

 

Ne'ervellen machteloos.

 

10. * Du saltse werpen in een gloet

[fol. Dir]

 

Als dyne toorn' ontsteken,

 

Bestaen sal uyt te breken.

 

De Heer sal all' dit boos ghebroet

 

In synen toorne gram,

 

Vertieren als een vlam'.

 

11. * Du saltse brenghen heel te niet

 

End' haer vrucht met der eruen

 

Tot inden grondt verderuen.

 

Haer kinders saltu met verdriet

 

Verdelghen uyt den grondt,

 

Vanden aertbodem rondt.

 

12. * Om dat sy hebben raet gheslaghen

 

Om dy met grooter schaden

 

Veel longh'lucks te beraden:

 

Een aenslach hebben sy bestaen

 

Die sy niet sullen Heer,

 

Volvueren ymmermeer.

 

13. * Du saltse stellen voren aen,

 

End' als een doel ophooghen

 

Om teghen hun te ooghen:

 

Dijns boghes pesen sullen staen

 

Ghespannen end' ghericht

 

Recht op hun aenghesicht.

 

14. * Maeck dy dan op, Heer', t is nu tijt

 

Dat dyne cracht seer hooghe

 

Doch eenmael haer vertooghe.

 

Wy sullen sijnde seer verblijt

 

Dijn wonderbare macht

 

Lofsinghen dach end' nacht.