Dit is eene bescryvinge van het leven der vromen, ende eene
aenvvysinge van haere gelucsalicheyt: also den onvromen ende
godloosen alle ongeluc vvort toegeseyt.
1. DIe niet en treed't inder god'loosen raet,
Oft op den wech der sondaers niet en staet
Noch op den stoel der spotters is geseten,
Maer heeft zijn lust in s'Heeren Wet te weten,
End' ouerleght de selue dach end' nacht,
Die mach te recht voor salich zijn gheacht.
3. * Een sulcke man sal wesen als een boom
Die staet en groeyt neuens een' waterstroom,
End' t'syner tijdt sal schoone vruchten draghen
[Folio Aiv]
[fol. Aiv]
Wiens groene loof en rijst tot
gheenen daghen.
Want al wat hy neemt voor oft wilt bestaen
Daer sal gheluck end' goede spoet toeslaen.
4. * Maer ten sal soo der goddeloosen schaer
Ghewis niet gaen: maer sullen all' te gaer
Syn als een kaf dat stercke winden dryuen.
5. Dies geen god'loos' int oordeel staend' en blyuen
Auteursrechtelijk beschermd