Nochtans een christen

[p. 113]

Traeumerei

Hoe ver is toch een ster, hoe lang
reist het licht van de maan
tot het aankomt op 't behang?

Waarom val ik niet om, als de grond
altijd beweegt; ik blijf staan
en de wereld draait immers rond!

In bed is het soms net of 'k veel
kleiner ben dan een muis;
en niet omdat ik dat speel!

En dan word ik een man, zelfs een reus,
zwevend ver buiten het huis,
en ik lig in bed. Kan dat heus?

Hoe zoet smaakt het bloed, als 'k een tand
zachtjes los zit te wrikken, of ook
als ik, au, me snijd in mijn hand.

Ik leer steeds maar meer. Als ik groot
ben, weet ik vast alles en rook
net als vader. En moet je dan dood?

Een ster is wel heel ver, maar misschien
is de hemel daar achter gebouwd,
zo hoog dat geen mens 't kan zien.

Wat raar dat ik daar... ja, het proeft
echt zoet en ook wel wat zout,
en nu ben ik een beetje bedroefd...