Nochtans een christen

[p. 101]

Zien

Ineens worden de beelden scherp en gaan -
met zonnebrillen, sommigen met baarden,
met fleurig lichte jasjes haastig naar de
ijzeren hekken die wijd openstaan.

Ze hebben weinig met elkaar uitstaande,
hoe één van zin ze zich ook spoeden naar
wat ze om de hoek niet kunnen zien en waar
ze tot op heden zich steeds los van waanden.

Geluid is uitgevallen - kommentaar
valt niet te geven nu het is beslist
op dit moment in de buurt van die hekken.

Blijf onbewegelijk want elk gebaar
kan maken dat de beelden in een mist
vergaan tot vlekken.