Nochtans een christen

[p. 87]

Nieuw
1957-'60

[p. 89]

Even

Soms waren we dronken, we baden
als dolle monniken maar zonder
woorden.

We dansten ons ontkledend
door alle kamers,
het vlees bevend ja bevend
in de wind van de geest:
beelden reeds te oud
toen bijbelschrijvers ze vonden.

Vlees is leven en geest
is leven, het trilt
zo verrukkelijk vreselijk
in het gekromde,
dat ook dieren ervaren?

Huid zijn en zonnen,
huppelen achter de eigen staart aan,
heeft het te maken met diplomaten
ambitie broodroof en de leugens
van het volwassen akteren?

Blinken van liefde
kunnen we
stinken van angst,
elk kind dat komt moet het leren
of er voorgoed van gespeend zijn.

[p. 90]

 

En of het hier staat of elders

 

geschreven

 

wat geeft het

 

als wij tasten en tasten en tasten

 

tot het even

 

eeuwig gelukt -