Versamelde werke

Derde Toneel

Winter

roos. (sit bewend haar mantel om).

 

Die sagte reën het opgehou,

 

my blare word weer geel en grou.

 

Koud waai die windjie nou,

 

en kouer word die dou.

 

Die liewe son trek verder weg,

 

ons trek ons manteltjies weer reg.

[p. 1055]

 

Kyk nou hoe treur die leliekelk,

(wys na haar, haar koppie hang)

 

my laaste blaar is reeds verwelk.

 

Kom, susters, dit is tyd.

 

Ons raak ons glorie kwyt.

Bedek koppie en val stadig weer aan slaap in vroeëre houding. Insekte gaan regs en vorm groep soos tevore.

angelier.

 

Vaarwel aan son en reën en dou,

 

weer kom die tyd van slaap en kou.

Sit mantel om, val aan slaap.

afrikanertjie.

 

Die liewe gras word wit soos hael,

 

die bome staan al koud en kaal.

 

Ek was die laaste om te gaap;

 

tog kom vir my ook weer die slaap.

Mantel en mussie om en kom weer na Roos en Angelier, waar sy in vroeëre groepering aan die slaap val.
tablo (Tuinman agter. Lieweheersbesie kom dansend agter om blomme na Viooltjie toe. Hy gaan langs haar sit en plaas een armpie omhelsend om haar. Praat asof hy in haar oor fluister, maar natuurlik hardop).

lieweheersbesie.

 

Van al wat nog kan wakker bly,

 

o liefling, is net ek en jy.

 

Ons vrees geen winteraand of kou.

 

En as hier op jou fraaie hoof die dou (hy streel haar kop saggies)

 

'n snoer van diamante word,

 

dan oor die dorre beddings stort,

 

jou heerlikheid van geur, en bo elk blaar

 

kan ek die purper van jou klee gewaar.

 

Dan kom ek haastig van my huisie weer!

 

Ons twee, geliefde, wat die winter kan trotseer.

viooltjie (wys spottend met een vingertjie na hom).

 

Ag Skilpadjie, ek ken jou goed!

 

Van al jou grootpraat glo ek min!

 

Hoe gou vergaan jou hoë moed

 

wanneer die kinders jou bespot,

 

jou optel uit die warm sand

 

en wysmaak dat jou huis verbrand?

 

Dan kan jou liefling agterbly,

 

solank as jy maar veiligheid verkry!

Sy stoot hom saggies weg, maar laat hom uiteindelik toe om sy arm weer om haar te sit en in haar oor te fluister.

wintermeisies (na vore, resiteer met musiek).

[p. 1056]

1.

Die mens - soos die gras is sy dae; soos 'n blom van die veld so bloei hy.
As die wind daaroor gaan, is dit nie meer nie, en sy plek ken hom nie meer nie. (Ps. 103)

2.

'n Stem sê: Roep! En hy vra: Wat moet ek roep? Alle vlees is gras, en al sy aanvalligheid soos 'n blom van die veld.
Die gras verdor, die blom verwelk as die asem van die Here daarop blaas.
Voorwaar, die volk is gras! Die gras verdor, die blom verwelk. (Jes. 40)

Sagte begeleiding, Dodemars van Chopin.

1.

Want alle vlees is soos gras en al die heerlikheid van die mens soos 'n blom van die gras. Die gras verdor en sy blom val af. (I Pet. 1:24)

tuinman (Kom na vorentoe):

Maar die woord van onse God hou stand in ewigheid. Kyk, die Here sal kom as 'n Sterke, en Sy arm sal heers; kyk, Sy loon is by Hom, en Sy beloning is voor Sy aangesig. Hy sal Sy kudde wei soos 'n herder; Hy sal die lammers in sy arm bymekaar maak en aan Sy bors dra. (Jes. 40:10)

(Dameskoor sing agter skerm):

Gesang 166:3, 4.

Van haren arbeid rust onze aarde, ens.

Eerste gedeelte van gesang is rustig, piano, tweede gedeelte, vanaf ‘Zijn eeuw'ge lentedag zal komen’, is triomfantelik, forte.)

Gordyn

N.B. - Blomme in laaste tablo:
Agterste bedding: drie lelies, twee rose, twee angeliere, drie sonneblomme, een Afrikanertjie.
Bedding regs: twee vygies, twee viooltjies, twee môresterretjies, drie pronk-ertjies.
Bedding links: een vergeet-my-nietjie, drie madeliefies, twee Jakobregops, twee koringblomme, twee papawers.
Musiek: ‘Papillon’ (Vlinder) deur Fini Henrigues (terwyl skoenlapper rondgaan om blomme wakker te maak).
Lentelied van Grieg (terwyl twee meisies (Somer) die tekste resiteer).
Prelude in C mineur van Chopin (terwyl twee meisies (Winter) die tekste resiteer).
Dodemars van Chopin (by laaste teks ‘Want alle vlees is soos gras’). (Begeleiding altyd pianissimo.)