Twee bekoorlijkheden.
Wys: Horos! Combatant, enz.
Of: Volschoone Meisjes, enz.
Deze aard' schenkt twee Bekoorlykheden,
De schoone Vrouw, en 't moedig Paard,
De een' mind men, om haar' poezle leden,
En de ander, om zyn snellen vaart;
De een' kan op 't dons de lust bekooren,
En de ander ons voldoen, in 't veld,
Doch, wien ze beiden toebehooren,
Hoeft nooit bezwaart te zyn door 't geld.
| |
De een kuscht u, weet uw hart te streelen,
't Sireentje zingt een' malschen toon;
Met haar moot gy uw' schatten deelen,
Voor zoo veel liefde! zoo veel schoon!
o! In haar' poezlen arm gestrengeld,
Ontziet gy, om die gunst, geen goud,
En daar zy om uw' schyven hengelt,
Is zy op dat vermogen stout.
De ander, 'k meen uw vlugge klepper,
Voert u, met haar, alwaar gy wilt;
Zoo word met meisje en stoute repper,
Het, weelde voedend, goud verspilt.
De een vild uw beurs, door liefde en lonken,
En de ander, door zyn trotschen draf;
En zyt gy dan, van weelde dronken,
Uw beurs is leêg, gy daalt in 't graf.
Die ryden wil pas' op zyn handen,
Die minnen wil, pas' op zyn geld,
Deez' wet is reeds in alle landen,
Als Persch, en Meders wet gestelt;
Want, ryd gy, eens, het spoor ter zyden;
Of heeft de Min u in de val,
Dan vloekt gy 't minnen en het ryden,
Een lege beurs bekroond het all'.
|
|
Auteursrechtvrij